In vier luistercolleges volgen we deze Duitse componist uit de Weense klassieke school, representant van de (vroeg) romantiek. Beethoven is de eerste die de ordelijke klassieke vormregels die Haydn en Mozart hanteerden laat voor wat ze waren. Hij gooit de vaste delen van een symfonie om als hem dat zo uitkomt en overschrijdt de gebruikelijke lengte. Hij gebruikt effecten en overvloedig thematisch materiaal dat de expressie zeer ten goede komt. De taal van een bewogen karakter die zijn gevoelens intenser uitdrukt dan zijn voorgangers ooit hebben gedaan. Wat aan zijn muziek vooral opvalt is de kracht. “Kraft ist die Moral des menschen” zo zegt hij. Waar hij zijn inspiratie vandaan haalt weet hij zelf niet precies, maar zo verklaart hij “De ideeën komen als vanzelf, ik heb ze voor het grijpen, in de vrije natuur, in het bos, tijdens wandelingen, in de stilte van de nacht, bij de dageraad, opgeroepen door stemmingen die een dichter in woorden omzet en ik in klanken.” Zijn liefde voor de natuur is terug te horen in veel van zijn werken maar speciaal in de 6e symfonie ‘Pastorale’.
Beethovens werk is te onderscheiden in drie scheppingsperioden. Na een voorbereidend college wordt in drie verdere colleges elke scheppingsperiode afzonderlijk belicht.