Een bijzondere stedenas in een bijzondere natuur
Weimar, Leipzig, Dresden, bekende namen van steden die dicht bij elkaar liggen in een tamelijk onbekend deel van Duitsland. En nog meer steden! En overal woonden en werkten belangrijke figuren. Op de Wartburg in Eisenach vertaalde Luther de bijbel, in Erfurt ligt Europa’s oudste synagoge en overbrugt de Krämerbrücke (de koopliedenbrug, de langste met huizen bebouwde brug in Europa) al sinds de vroege middeleeuwen de grens tussen oost en west. Op deze marktplaatsbrug dreven Angelen (west) en Wenden (oost) handel met elkaar. In Weimar werden Goethe en Schiller vrienden (of toch niet?) en brandde na de val van de muur de beroemde Anna-Amalia-Bibliothek volledig af. Friedrich Nietzsche is geboren en begraven in het dorpje Röcken iets verderop, vlakbij Leipzig. In die stad liet Johann Sebastian Bach in de Thomaskirche zijn Thomaner tot eenzame hoogten reiken. Leipzig had eerder dan Berlijn een monument voor de Duitse eenwording: de Nikolaikirche. Dresden levert met de gebouwen van het Zwingercomplex en de Frauenkirche een energieke bijdrage aan de werelderfgoedlijst. Prachtige steden vol historie en cultuur. Een goede reden om wat cultuurhistorische wandelingen te maken.
In zes lezingen wordt nader kennis gemaakt met een ten onrechte vergeten stuk Duitsland.
Peter van Nunen woonde en werkte van 1975 tot 1980 in Leipzig en zal voor deze reeks lezingen niet alleen putten uit geschiedenis en literatuur, maar ook uit aantekeningen over het leven van die anderen tijdens zijn verblijf in deze eerste Duitse arbeiders- en boerenstaat.
Onderwerpen die aan bod komen zijn “Mein Leipzig lob’ ich mir …”, een geschiedenis van Duitsland aan de hand van de geschiedenis van deze stad; “De Thüringse stedenas – via regia” en “Dresden als kunststad”. Veel aandacht krijgt Goethe, onder wiens vleugels de Duitse cultuur eenzame hoogten bereikt, maar die niet kon voorkomen dat een paar kilometer verderop die “Dichter-und-Denker”-cultuur volledig ontspoort in een “Richter-und-Henker”-cultuur. Na de succesvolle tentoonstelling rond het werk van Werner Tübke mag deze belangrijkste schilder van de voorbije DDR natuurlijk niet ontbreken.