De (on)macht van moderne Arabische literatuur: l’art pour l’art of engagement?
In een cursus van drie bijeenkomsten maken we intensief kennis met de moderne Arabische literatuur in vertaling en aan de hand van essays.
Het begin van de periode van wat de moderne Arabische renaissance (nahda) heet, wordt toegeschreven aan de intensieve culturele contacten van Napoleon met Egypte. Deze maatschappelijke aardverschuiving van ruim twee eeuwen geleden is aan de literatuur af te lezen.
In drie sessies wordt het thema van het maatschappelijke engagement in de literatuur behandeld aan de hand van enkele vertaalde Arabische romans, poëzie en bespiegelingen van Arabische auteurs zelf: we willen meelezen hoe de literatuur een cruciale rol heeft gespeeld in de mate waarin de bevolking zich bewust is van haar lot onder de regimes waaronder ze leven. We stellen ons de vraag of literatuur een effectief middel kan zijn bij de wil tot verandering van die regimes. Hoe kan literatuur bestaan onder censuur? Waar verzetten literatoren zich tegen, wiens mening verkondigen zij? Heeft de ontwikkeling van de indogene Arabische literatuur gevolgen voor de Arabische literatuur van Nederlandse bodem? Enkele landen waar de –inmiddels geluwde- storm van de zgn. Arabische Lente heeft huisgehouden komen –naast Nederland- hierbij aan de orde: Tunesië, Egypte, Syrië en Jemen.
Als literatuurgeschiedenis op de achtergrond: Roger Allen, An Introduction to Arabic Literature (Cambridge: Cambridge University Press 2005 [of later]). Verder materiaal wordt door de docent ter beschikking gesteld.