Het voordeel van een cursus waarin hedendaagse denkers worden gelezen, is dat we als lezers worden meegevoerd op een denkweg die nog volop in ontwikkeling is en misschien in de toekomst nog verrassende wendingen zal nemen. We zijn getuige van een avontuur waarvan in nevelen gehuld blijft waar het zal eindigen. Belangrijk is bovendien dat de filosofische teksten pas echt tot leven komen wanneer we ze zelf lezen en daarover met elkaar tijdens een college in gesprek gaan.
Zo lezen we de Duitse denker Markus Gabriel en de in Duitsland werkzame Amerikaanse filosofe Susan Neiman. Van Markus Gabriel lezen we enkele hoofdstukken uit zijn boek Warum es die Welt nicht gibt (we lezen de Nederlandse vertaling!), waarin de stelling wordt verdedigd dat de wereld niet bestaat, maar dat er vele werelden bestaan. Tijdens het lezen komen onder andere de volgende vragen aan de orde: 1) wat verstaat Gabriel onder de wereld?; 2) waarom is de wereld niet hetzelfde als het universum?; 3) wat is een zinveld?; 4) waarom bestaat de wereld niet?
Verder lezen we ook enkele essays uit het werk van Susan Neiman, wier filosofie een geheel ander karakter draagt dan die van Gabriel. Terwijl de laatste zich beweegt binnen het veld van de ontologie en de epistemologie, kent de filosofie van Neiman een onmiskenbaar praktische inzet. Neiman bekritiseert veel van haar collega’s vanwege het feit dat ze zich opsluiten binnen de veilige muren van de academie alwaar ze zich vervolgens bezighouden met technische problemen die de man in de straat volstrekt onverschillig laten. Om deze kwalijke ontwikkeling een halt toe te roepen, rest de filosofie maar één ding: zet de ramen naar de buitenwereld wagenwijd open en ga aan de slag met vragen van ethische en politieke aard, met vragen die de man in de straat ook bezighouden.