Na de kennismaking met krankzinnig geworden vorsten uit oudheid en middeleeuwen in het vorige seizoen gaat de cursus Het Verstand Verloren nu verder met de zoektocht naar staatshoofden met een labiele persoonlijkheid, ditmaal in zeventiende, achttiende en negentiende eeuw. Ook in deze eeuwen waren er vorsten met een afwijkende beleving van de werkelijkheid, met onlogische gedachtepatronen en gedragsstoornissen. En ook in deze eeuwen waren zulke vorsten schrikwekkend voor hun tijdgenoten en soms zelfs een gevaar voor hun land.
Wij ontmoeten onder meer:
Eind zeventiende eeuw: Karel ‘de behekste’ koning van Spanje, die meervoudig gehandicapt was en dat ook bleef, omdat opgeroepen exorcisten er niet in slaagden zijn boze demonen uit te drijven, en na wiens kinderloze overlijden in 1700 in Europa de ‘Spaanse Successieoorlog’ uitbrak, om zijn erfenis. In de achttiende eeuw ‘mad king’ George van Engeland, over wie de Engelsen nog steeds niet uitgesproken zijn. Was hij krankzinnig of toch een competent vorst, maar bij tijden geplaagd door een enzymengebrek? En de infantiele Christiaan VII van Denemarken, die absolute macht verleende aan zijn Duitse lijfarts, Johann Friedrich Struensee – zoals de Zweedse schrijver Per Olov Enquist verhaalt in de roman ‘Het bezoek van de lijfarts’.
In de negentiende eeuw ‘Märchenkönig’ Lodewijk II van Beieren, die van maanlicht en sprookjes hield, waanzinnige kastelen bouwde, krankzinnig verklaard werd en daarna verdronk onder mysterieuze omstandigheden, samen met zijn psychiater; én een dame, de Belgische prinses Charlotte, die keizerin van Mexico werd; haar echtgenoot, Maximiliaan van Habsburg, werd keizer. Maar toen hun avontuur mislukte werd zij waanzinnig en sleet nog zestig jaren tussen de koude muren van de kastelen rondom Brussel.
‘Het Verstand Verloren’ gaat op zoek: wat was er mis met deze onfortuinlijke vorsten, hoe werd toentertijd hun ‘waanzin’ geduid en benaderd door ‘de anderen’; en hoe beïnvloedde hun labiele constitutie de tijd waarin zij leefden?
U hoeft de eerdere cursus Verstand verloren niet gevolgd te hebben om deel te nemen aan dit vervolg.