Een Limburgse ‘way of life’
Op 17 december 1965 kwam Joop den Uyl, toenmalig minister van economische zaken, het einde van een tijdperk aankondigen. Den Uyl werd de personificatie van het mijnsluitingsdrama dat zich tussen 1965 en 1974 voltrok. De onderaardse wereld werd voorgoed gesloten; een bijzondere Limburgse samenleving ging teloor. Drie kwart eeuw heeft de steenkolenwinning Zuid-Limburg in de greep gehad. Het was een markante episode uit onze geschiedenis die blijvende sporen heeft achtergelaten in het landschap, de stedenbouw, de bevolking en vooral in de cultuur. Met de mijnsluiting ging een Limburgse ‘way of life’ ten onder, maar de culturele dimensie van het Limburgse mijnbouwverleden is nog lang niet uitgewist. In dit drieluik wordt een aantal aspecten van die ooit zo bloeiende mijnwerkerssamenleving belicht:
1. Opkomst en teloorgang: een geschiedverhaal over de mijnen, de koempels en hun samenleving.
2. Het alledaagse leven: aspecten van het dagelijks leven in de Limburgse mijnstreek.
3. Kijk op de mijn: de mijnen en de mijnwerkerssamenleving in de beeldende kunst en in andermans ogen.